Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας είπε χθες ότι 2,5 δισ. άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θα βιώσουν τις επιπτώσεις αυτής της κρίσης. Πόσοι εκατομμύρια άνθρωποι θα επηρεαστούν στην Ευρώπη; Έχουμε χρέος να τους προστατεύσουμε, στο βορρά, στο νότο, στην ανατολή και τη δύση. Μέχρι στιγμής έχουμε λάβει και εφαρμόσει σημαντικά μέτρα: υποστήριξη στα εθνικά συστήματα για τον περιορισμό της ανεργίας (SURE), βελτίωση των όρων χρήσης του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) για τις χώρες που επιθυμούν να τον χρησιμοποιήσουν, επαναχρηματοδότηση της προστασίας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΙΒ), καθώς και το ‘μπαζούκα’ της ΕΚΤ για τη ρευστότητα των τραπεζών και την εξαγορά δημόσιων και ιδιωτικών ομολόγων.

Σήμερα όμως χρειαζόμαστε περισσότερα: πρέπει να δημιουργήσουμε ένα ταμείο οικονομικής ανασυγκρότησης του οποίου θα μοιραστούμε το κόστος για να επανεκκινήσουμε τις οικονομίες μας. Αυτό θα χρειαστεί πολλά χρήματα, ο προϋπολογισμός της ΕΕ είναι περιορισμένος και δε θα είναι επαρκής. Πρέπει να βρούμε νέους, έκτακτους και αμοιβαίους τρόπους για να εξασφαλίσουμε τη χρηματοδότησή του. Δεν είναι θέμα μόνο αλληλεγγύης μεταξύ μας, αλλά και κοινό συμφέρον όλων μας, λαμβάνοντας υπόψη πόσο βαθύτατα διασυνδεδεμένες είναι οι οικονομίες μας. Η κατάρρευση μίας χώρας θα είχε αναπόφευκτα δραματικές συνέπειες σε όλες τις υπόλοιπες. Σε αυτό το πλαίσιο, η απάντηση του Eurogroup πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.

Οι κυβερνήσεις και οι πολίτες πρέπει να δείξουν πίστη στη δύναμη της Ευρώπης, η ο οποία έχει εξασφαλίσει 70 χρόνια συνεργασίας και ειρήνης. Σήμερα περισσότερο από ποτέ πρέπει να επενδύσουμε στο κοινό μας μέλλον».